Η Κυριακή των Βαΐων

Με τον καιρό η πίστη του κόσμου προς τον Ιησού μεγάλωνε. Όταν έμαθαν ότι θα ερχόταν στα Ιεροσόλυμα, σκέφτηκαν να του ετοιμάσουν μια θεαματική υποδοχή.

 Ο Χριστός πάνω σ’ ένα γαϊδουράκι μπήκε στην πόλη κι ο κόσμος Τον προϋπάντησε με βάγια, φωνάζοντάς Του:

« Δόξα σε Σένα που έρχεσαι από το Θεό! Σώσε μας… »

Πολλοί έστρωναν τα ρούχα τους, για να περάσει ο Κύριος. Όλοι πανηγύριζαν και μονάχα οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι παρακολουθούσαν με μίσος. Έπρεπε οπωσδήποτε να Τον πιάσουν και να Τον θανατώσουν, όμως δεν ήξεραν πώς.

            Σ’ αυτό τους βοήθησε ένας από τους δώδεκα μαθητές, ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, που πήγε ακάλεστος στο συμβούλιό τους και είπε:

- Ξέρω γιατί συνεδριάζετε. Τι μου δίνετε για να σας οδηγήσω σ’ Αυτόν;

- Θα έχεις τριάντα αργύρια, του απάντησε ο Αρχιερέας Καϊάφας και του’ δωσε ένα πουγκί με τα χρήματα.

           

 Ο φιλάργυρος μαθητής πήρε τα χρήματα κι έφυγε.

Από εκείνη τη στιγμή περίμενε την ευκαιρία να προδώσει το Δάσκαλό του!

          

 Την Κυριακή των Βαΐων, όλες οι εκκλησιές στολίζονται με κλαδιά από βάγια ή δάφνη. Τα μαζεύουν από τις ρεματιές οι νιόνυφες του χωριού. Απ’ αυτά μοιράζονται στους πιστούς ( το ίδιο γίνεται και στις πόλεις ) και το έθιμο συμπληρώνεται με τα βαγιοχτυπήματα (στα χωριά), ελαφρά χτυπήματα με βαγιόκλαδα, που δίνουν στις νιόνυφες οι άλλες γυναίκες.

           

 Τα βάγια έχουν τη δύναμη να διώχνουν το κακό μάτι, τους κοριούς κι άλλα ζωύφια από το σπίτι.

            Την Κυριακή των Βαΐων, χαλαρώνει κι η νηστεία της Σαρακοστής, γιατί η εκκλησία θέλει να τιμήσει τη θριαμβευτική είσοδο του Χριστού στα Ιεροσόλυμα. Έτσι, όσοι νηστεύουν, μπορούν να φάνε ψάρι.