ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013

Ο Μάρτης Μάρτης μίλησε-Παντελής Θαλασσινός



Ο Μάρτης, Μάρτης μίλησε και είπε πως θα αργήσει
έχει ακόμα δυο βροχές και μία να χιονίσει.
Ένα δεντράκι τ' άκουσε και πήγε να λυγίσει
του είπα να' χει υπομονή, το φόβο να νικήσει.

Ό,τι αργεί κι ό,τι στη Γη είναι βαθιά κρυμμένο.
πάλι στο φως θα βαφτιστεί και θα' ρθει ευλογημένο...

Ο Μάρτης χείλη έσκασε, στον ήλιο να γελάσει
είπε θ' αργήσει, μα θα' ρθεί ο κόσμος να χαλάσει.
Θα βάλει τ' Ανοιξιάτικα να ομορφύνει η πλάση,
στα μπλε και στα κατάλευκα θα βγει να παρελάσει.

Ό,τι αργεί κι ό,τι στη Γη είναι βαθιά κρυμμένο,
πάλι στο φως θα βαφτιστεί και θα' ρθει ευλογημένο...


ΠΗΓΗ:http://iliog3.blogspot.gr/

ΜΑΡΤΙΟΣ


Καλημέρα και καλό μήνα!
 
Διανύουμε τον Μάρτιο.Λίγα λόγια γι'αυτόν...

Ο Μάρτιος ή Μάρτης είναι ο τρίτος μήνας του πολιτικού έτους κατά το Γρηγοριανό Hμερολόγιο και έχει 31 ημέρες

Κατά το αρχαίο ρωμαϊκό ημερολόγιο το έτος άρχιζε από τον Μάρτιο συνεπώς τότε ήταν ο 1ος μήνας του έτους τον οποίο είχε καθιερώσει ο Ρωμύλος προς τιμή του πατέρα του και γενάρχη των Ρωμαίων του θεού Άρη (λατινικά Μαρς) και ονομζόταν Primus , δηλαδή Πρώτος μήνας του δεκάμηνου ρωμαϊκού έτους.

Οι Ρωμαίοι ονόμασαν έτσι τον πρώτο μήνα της άνοιξης γιατί τότε άρχιζαν τις πολεμικές τους εκστρατείες. Έκαναν μάλιστα μια τελετή, την ημέρα αυτή, το Αρμιλλούστριο, για να εξαγνίσουν και να καθάρουν τα όπλα του. Για τούτο και κατά τον Πλούταρχο (Βίος Νουμά, 19) αναφέρεται πως ο Μάρτιος απεικονίζεται ως άνδρας ενδεδυμένος με δέρμα λύκαινας.

Κατά τους χρόνους όμως της «ελεύθερης ρωμαϊκής πολιτείας» ο μήνας αυτός ήταν αφιερωμένος στον θεό Ερμή. Κατά την υπό του Νουμά όμως διαρρύθμιση μετακινήθηκε ως τρίτος μήνας και πρώτος ο προς τιμή του ειρηνικού θεού Ιανού. Κατ΄ άλλους η μετατόπιση αυτή έγινε μετά το 153 π.Χ. από τους υπάτους εξακολουθώντας να παραμένει ο Μάρτιος πρώτος μήνας του θρησκευτικού έτους.

Ακόμα και μετά την αλλαγή της πρωτοχρονιάς, την πρώτη Μαρτίου οι Ρωμαίοι την αποκαλούσαν «πάτριον» πρωτοχρονιά ενώ αυτήν της πρώτης Ιανουαρίου την αποκαλούσαν ιερατική και την πρώτη Σεπτεμβρίου, που ήταν η αρχή του οικονομικού έτους, την ονόμαζαν πολιτική πρωτοχρονιά.
Ο Μάρτιος ήταν ο μήνας των ελαφοκυνηγών (ως Ελαφηβολιών). Από 21 Μαρτίου ως 19 Απριλίου την αρχαιότητα τα ιερά Ελαφηβόλια τα γιόρταζαν προς τιμήν της Αρτέμιδος.
ArtemisDoe.jpg
Στον Ζωδιακό κύκλο κατά τον μήνα Μάρτιο ο Ήλιος βρίσκεται στον αστερισμό των Ιχθύων, ενώ κατά την 20η με 21η του μηνός που συμπίπτει η εαρινή ισημερία (αρχή της Άνοιξης) εισέρχεται στον αστερισμό του Κριού και πραγματοποιείται η αστρονομική έναρξη της άνοιξης με τη λεγόμενη εαρινή ισημερία,δηλαδή την ίση χρονική διάρκεια ημέρας και νύχτας που έχουν απο 12 ώρες η καθεμία και το καλοκαίρι τελειώνει στις 23 Σεπτέμβρη με την ισημερία φθινοπωρινή.     

Σχετική και η παροιμία :«Του Μάρτη και του Τρυγητή ίσα τα ημερόνυχτια»  

Τη μέρα αυτή αρχίζει η άνοιξη!
sakura05.jpg
Τις τελευταίες μέρες του Μαρτίου έρχονται και οι μαντατοφόροι της άνοιξης ,τα χελιδόνια.Τα δένδρα αρχίζουν να φυλλώνουν και η γη πρασινίζει.Αρχίζουν οι ανοιξιάτικες καλλιέργειες.Οι γεωργοί ετοιμάζουν τα χωράφια,για να σπείρουν βαμβάκι και καπνά.Οι κηπουροί ετοιμάζουν τις  φυταρίες:ντομάτας,μελιτζάνας,πιπεριάς και άλλων καλοκαιρινών λαχανικών.    
untitled.jpg
                                                              
Τον Μάρτιο ο ελληνικός λαός προσονόμασε Ανοιξιάτη (γιατί είναι ο πρώτος μήνας της Άνοιξης), Κλαψομάρτη, Γδάρτη , Πεντάγνωμο (για το ευμετάβλητο του καιρού), Βαγγελιώτη (λόγω της μεγάλης γιορτής του Ευαγγελισμού), Φυτευτή.

Ο Μάρτης είναι ίσως ο μήνας με τις περισσότερες παροιμίες. 

Σας παραθέτω τις γνωστότερες :

«Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκάφτης»

«από Μάρτη καλοκαίρι κι από Αύγουστο χειμώνας».

«Ο Μάρτης ο πεντάγνωμος πέντε φορές εχιόνισε και πάλι το μετάνιωσε πως δεν εξαναχιόνισε».

«Τον Μάρτη ξύλα φύλαε μην κάψεις τα παλούκια»                                                                                                         «Μάρτης βρέχει; Ποτέ μην πάψει.» 

«Ο Μάρτης το πρωί το ψόφησε, και το βράδυ το βρόμισε.» 


«Του Μάρτη οι αυγές με κάψανε, του Μάη τα μεσημέρια.»


«Ο Μάρτης με τα λούλουδα, ο Απρίλης με τα ρόδα».
«Αν κάνει ο Μάρτης δυο νερά,κι ο Απρίλης άλλο ένα,χαρά σ'εκείνον το ζευγά,που'χει πολλά σπαρμένα..»                                                                                    
DSC_0007_spring-snow.png
Υπάρχει και η έκφραση: «Εγέλασεν και ο Μάρτης» αφορά ανθρώπους δύσθυμους, που έχουν πάντα τα μπουρίνια τους και ευδοκούν καμία φορά να γελάσουν και να αστειευθούν "
  Στις 25 Μαρτίου γιορτάζουμε μια διπλή γιορτή :τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και την επέτειο της κήρυξης της Ελληνικής Επανάστασης εναντίον των Τούρκων το 1821. 

Ο Μάρτης είναι πάντοτε μήνας της Σαρακοστής (των νηστειών) έτσι συμβολικά η φράση «Λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή;»λέγεται για πρόσωπο που ποτέ του δεν λείπει από μια εκδήλωση ή γιορτή.  

Σε όποια ημερομηνία κι αν «πέσει» το Πάσχα, ο Μάρτης σίγουρα θα είναι μέσα στη Μεγάλη Σαρακοστή,γύρω στον 4ο αιώνα θεσπίστηκε το σαραντάμερο νηστείας προ του Πάσχα. Αργότερα όμως προστέθηκε και μία εβδομάδα αυστηρότερης νηστείας, οπότε η Σαρακοστή έγινε 7 ολόκληρες εβδομάδες. Στη διάρκειά της δεν επιτρέπεται η κατανάλωση κανενός ζωικού προιόντος.

Εξαίρεση αποτελεί η μεγάλη για τους Έλληνες γιορτή του Ευαγγελισμού (25 Μαρτίου), που γιορτάζεται μαζί με την επέτειο της Εθνεγερσίας, οπότε επιτρέπεται μόνο η ψαροφαγία (το ίδιο συμβαίνει και την Κυριακή των Βαίων).
Εξίσου σημαντική για τους αγροτικούς πληθυσμούς γιορτή είναι η μέρα των Αγίων Σαράντα (9 Μαρτίου), που η εκκλησία επίσημα την ονομάζει των Τεσσαράκοντα Αγίων Μαρτύρων. Είναι και ο μαγικός αριθμός σαράντα που κινητοποιεί τη λαϊκή ψυχή, είναι και η δύναμη των μαρτύρων, ούτε ένας ούτε δύο αλλά σαράντα. Πιστεύουν λοιπόν πως ό,τι και αν φυτέψουν αυτή την ημέρα πιάνει. Αυτή την ημέρα φτιάχνουν και μοιράζουν τηγανίτες περιχυμένες με πετιμέζι ή μέλι και λένε «Σαράντα φας, σαράντα πιεις, σαράντα δος για την ψυχή σ'».
BurstofSpringMarkHaworth.jpg
Yπάρχουν πολλά έθιμα απο τα οποία μερικά τηρούνται μέχρι και σήμερα,όπως να δένουν γύρω από τον καρπό του δεξιού χεριού τους και γύρω από το λαιμό τους κλωστή από χρωματιστά νήματα στριμμένα, κόκκινα, λευκά και χρυσά.Η κλωστή λέγεται «Μάρτη» ή «Μαρτιά» ή «Μαρτίτση» και όποιος τη φοράει δεν μαυρίζει από τον ήλιο του Μάρτη και φοριέται μέχρι το Πάσχα.

Είναι μια μαγική προφύλαξη (ασφαλιστικός κύκλος) για τη νέα εποχική περίοδο. Ο λαός λέει χαρακτηριστικά:  
«Οπόχει κόρη ακριβή τον Μάρτη Ήλιος μη τη δει».
«Ο ήλιος του Μαρτιού τρυπά το κέρατο βοδιού».
«Του Μάρτη ο ήλιος βάφει και πέντε μήνες δεν ξεβάφει»

marths2.jpg
      Την πρώτη ημέρα του πρώτου μήνα της άνοιξης (στην Ήπειρο τον λένε και Ανοιξιάτη), τα παιδιά γυρίζουν στα σπίτια κρατώντας ένα ξύλινο ομοίωμα χελιδονιού και ψάλλουν ένα είδος καλάντων, τα χελιδονίσματα και δίνουν στη νοικοκυρά φύλλα κισσού, Η συνήθεια υπήρχε στην αρχαιότητα και στο Βυζάντιο και το περιεχόμενο του τραγουδιού είναι περίπου το ίδιο.  
xelidonia.jpg
Η λαϊκή φαντασία αποδίδει την αστάθεια του καιρού που παρατηρείται στον δύστροπο χαρακτήρα του Μαρτίου, τον οποίο και προσωποιεί. Σύμφωνα με μια παράδοση, λοιπόν, ο μήνας Μάρτιος έχει δύο γυναίκες: μια πανέμορφη, αλλά φτωχή και μια κακάσχημη που όμως είναι πλούσια. Τα βράδια κοιμάται ανάμεσά τους. Όταν γυρίζει από τη μεριά της άσχημης, τη βλέπει και από το κακό του κάνει μέρες βροχερές και χειμωνιάτικες . Όταν πάλι γυρίζει προς την όμορφη κάνει ηλιόλουστες, ανοιξιάτικες μέρες.
Γι αυτό και η παροιμία λέει:  

«Ο Μάρτης πότε κλαίει και πότε γελάει».


ΠΗΓΗ:http://anastasiag.pblogs.gr

ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ

Αν δώσει ο Μάρτης δυο νερά κι ο Απρίλης άλλο ένα, χαρά σ’ εκείνο το ζευγά που ’χει πολλά σπαρμένα.
[Ελληνική]


Αν δώσει ο Μάρτης και κακιώσει, μες στα χιόνια θα μας χώσει. [Ελληνική]

Από Μάρτη καλοκαίρι κι από Αύγουστο χειμώνα.[Ελληνική]

Από Μαρτιού πουκάμισο κι από Αυγούστου κάπα.
[Ελληνική]


Από τον Μάρτη πουκάμισο, από τον Αύγουστο σεγκούνι (παλτό). [Ελληνική]

Κάλλιο Μάρτη καρβουνιάρη, παρά Μάρτη καψαλιάρη. (Καλύτερα κρύο παρά ζέστη)
[Ελληνική]


Κάλλιο Μάρτη στις γωνιές, παρά Μάρτη στις αυλές. (Καλύτερα να κάνει ο Μάρτης βροχές, κρύο και να είμαστε στη γωνιά, παρά ήλιο και να είμαστε στις αυλές.) [Ελληνική]


Κάποια τσουρλού, κάποια (μ)πουρδού, το Μάρτη νυχτογνέθει. [Ελληνική]

Λείπει ο Μάρτης απ’ τη Σαρακοστή;[Ελληνική]

Μάρτη βροχερέ κι Απρίλη χιονερέ. [Ελληνική]

Μάρτη έβρεχε; Θεριστής χαιρότανε. [Ελληνική]

Μάρτη φύλαγε τ’ άχερα, μη χάσεις το ζευγάρι.
[Ελληνική]

Μάρτη, Μάρτη βροχερέ κι Απρίλη δροσερέ.
[Ελληνική]

Μάρτης βρέχει; Ποτέ μην πάψει! [Ελληνική]
Μάρτης είναι νάζια (χάδια) κάνει, πότε κλαίει, πότε γελάει. [Ελληνική]

Μάρτης, γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης. Τα παλιόβοϊδα τα γδέρνει, τα δαμάλια τα παιδεύει.
[Ελληνική]

Μάσε ξύλα για το Μάρτη, μην κάψεις τα παλούκια.
[Ελληνική]

Μη σε γελάσει ο Μάρτης το πρωί και χάσεις την ημέρα. [Ελληνική]

Μήδε ο Μάρτης Καλοκαίρι, μήδ’ ο Αύγουστος Χειμώνας. [Ελληνική]

Ο Μάρτης βρέχει κι ο θεριστής χαίρεται. [Ελληνική]

Ο Μάρτης και η μάνα του… [Ελληνική]

Ο Μάρτης ο πεντάγνωμος, πέντε φορές εχιόνισε και πάλι το μετάνιωσε πως δεν εξαναχιόνισε!
[Ελληνική]

Ο Μάρτης πενταδείλινος και ματαπεινασμένος.
[Ελληνική]

Ο …. πο ’χει κόρη ακριβή, του Μάρτη ο ήλιος μην τη δει. [Ελληνική]

Όλο το Μάρτη φύλαε, ως τις δέκα τ’ Απρίλη.
[Ελληνική]

Όλοι οι μήνες τρώνε κρέας κι ο Μάρτης κόκαλα.
[Ελληνική]

Όπως το Μάρτη τα βουνά ασπρίζουν απ’ τα χιόνια, έτσι να ασπρίσουν τα μαλλιά της νύφης απ’ τα χρόνια.
[Ελληνική]

Πριτς, Μάρτη μου, τα ’βγαλα τ’ αρνοκάτσικά μου! [Ήπειρος-Ελληνική]

Τα λόγια σου είναι στέρια, σαν του Μαρτιού τα χιόνια.
[Ελληνική]

Τα λόγια του μοιάζουνε, σαν του Μάρτη τα χιόνια.
[Ελληνική]

Την του Μάρτη ψόφησε ο γάιδαρος (απ’ το κρύο) κι ως το μεσημέρι βρώμισε. (απ’ τη ζέστη)
[Ελληνική]

Το Μάρτη ξύλα φύλαγε, μην κάψεις τα παλούκια.
[Ελληνική]

Το Μάρτη ο ήλιος βάφει και πέντε μήνες δε ξεβάφει.
[Ελληνική]

Φύλα ξύλα για τον Μάρτη, να μην κάψεις τα παλούκια.
[Ελληνική]

9. Βιβλία- Βιβλιοθήκες

Ονοματικές φράσεις – Ρηματικές φράσεις


View more presentations or Upload your own.

Χρόνοι που χρησιμοποιούμε στη διήγηση



View more presentations or Upload your own.

Γιάννης Φερεντίνος

ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΤΕΧΝΕΣ

Ο ΠΑΜΠΛΟ ΠΙΚΑΣΟ ΚΑΙ ΟΙ "ΤΡΕΙΣ ΜΟΥΣΙΚΟΙ"

Ο Πικάσο(1881-1973) ήταν από τους μεγαλύτερους ζωγράφους του 20ου αιώνα. Ο κυβισμός, το στιλ που τον έκανε διάσημο, είναι ένα από τα πιο σπουδαία κινήματα στην ιστορία της τέχνης. Ο Πικάσο ζωγράφιζε τους ανθρώπους και τα αντικείμενα εντελώς διαφορετικά απ' ότι θα έπρεπε να είναι.


Οι "Τρεις Μουσικοί"(1921) είναι μια σύνθεση που αποτελεί την κορύφωση του κυβισμού.
Ο Πικάσο χρησιμοποιεί μια ομάδα ανθρώπων ως κυβιστικό θέμα: τρεις μορφές, ένας πιερότος, ένας αρλεκίνος κι ένας μοναχός παίζουν μουσική. Τα πρόσωπα των μουσικών κρύβονται από τις μάσκες. Τα πόδια τους σαν ζευγάρια γεωμετρικών σχημάτων και τα χέρια τους σαν αντικείμενα με πέντε αιχμές. Τα μουσικά όργανα αποδίδονται και αυτά με γεωμετρικά σχήματα. Ο μουσικός αριστερά παίζει βιολί(φαίνεται καθαρά το δοξάρι), στο κέντρο παίζει τρομπέτα, ενώ στα δεξιά ο μουσικός μάλλον παίζει κάποιο εκκλησιαστικό όργανο. Μπροστά τους υπάρχει ένα τραπέζι με παρτιτούρα.
Ο Πικάσο διάλεξε αυτό το θέμα, ίσως για να εκφράσει μια χαρούμενη νότα της ζωής, όπως είναι η μουσική. Ίσως να ήθελε να δείξει την ανεμελιά των πλανόδιων μουσικών.
O πίνακας βρίσκεται σήμερα στο Μουσείο Τέχνης της Φιλαδέλφεια (διαστάσεις 203Χ188 εκ.).


Ο ΡΕΝΕ ΜΑΓΚΡΙΤ ΚΑΙ Η "ΛΑΪΚΗ ΓΙΟΡΤΗ"
Ο Ρενέ Μαγκρίτ (1898-1967)ήταν εκπρόσωπος του υπερρεαλισμού στην τέχνη. Έλεγε ότι καθετί που βλέπουμε κρύβει κάτι άλλο. Ήταν ζωγράφος ιδεών και σκέψεων περισσότερο και όχι αντικειμένων. Στα θέματά του αντιστρέφει την εξωτερική με την εσωτερική όψη ή ενώνει και τις δυο.




Στη "Λαϊκή τέχνη" ο Μαγκρίτ ζωγράφισε μια σκηνή θεάτρου όπου ενώνει τον εσωτερικό χώρο της σκηνής με τον εξωτερικό.
Μέσα από τις κουρτίνες το εσωτερικό της σκηνής παρουσιάζεται σαν απέραντος ορίζοντας. Πάνω στη σκηνή ένα ανδρικό σώμα χωρίς πόδια έχει γυρισμένη την πλάτη του στους θεατές. Πάνω από αυτό πετάει ένα περιστέρι με ανοιγμένα φτερά. Τα δυο αντίθετα αυτά θέματα(ακίνητο-πέταγμα) έχουν ένα κοινό στοιχείο, τις μουσικές νότες που είναι πάνω στο σώμα τους.
Ίσως να θέλει να δείξει την ψυχική γαλήνη και ελευθερία που οδηγεί η μουσική Συνδέει το φυσικό κόσμο με τη μουσική. Στον πίνακα κυριαρχεί η παρτιτούρα, δηλαδή η μουσική, που γίνεται έτσι το βασικό μέρος μιας λαϊκής γιορτής.




Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ Η "ΚΟΠΕΛΑ ΜΕ ΦΛΑΟΥΤΟ"
Ο Γιώργος Σταθόπουλος γεννήθηκε στην Καλλιθέα (Προστοβά) Τριχωνίδος ,κοντά στο Αγρίνιο το 1944. Στη ζωγραφική του χρησιμοποιεί σύμβολα. Ένα από αυτά είναι το νεανικό γυναικείο πρόσωπο όπως αυτό στη σύνθεση "Κοπέλα με Φλάουτο".


Μια νεαρή κοπέλα με μαύρα κυματιστά μαλλιά παίζει φλάουτο. Το φλάουτο μοιάζει με τον αρχαίο αυλό. Στη σύνθεση κυριαρχεί το διάφανο γαλάζιο χρώμα με λίγες κίτρινες πινελιές ενώ εναλλάσσονται ευθείες και καμπύλες γραμμές. Από το φλάουτο βγαίνουν δυο κλωνάρια δάφνης, ιερό φυτό του Απόλλωνα, θεού της μουσικής και έτσι δίνουν ένα αρχαίο ελληνικό συμβολισμό στη σύνθεση.

Ο Σταθόπουλος με τη σύνθεση αυτή θέλει να εκφράσει την ηρεμία και την ομορφιά της μουσικής.

http://egpaid.blogspot.com

Στον Δάσκαλο



Του Κωστή Παλαμά
Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!
Κι ότι σ' απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,
Μην τ' αρνηθείς!
Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!
Χτισ' το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!
Κι αν λίγη δύναμη μεσ' το κορμί σου μένει,
Μην κουρασθείς.
Είν' η ψυχή σου ατσαλωμένη.
Θεμέλια βάλε τώρα πιο βαθειά,
Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.
Σκάψε βαθειά.
Τι κι' αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει;
Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί
Τα βάρη που κρατάς σαν 'Ατλαντας στην πλάτη,
Υπομονή!
Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι!
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
back to top