ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

Απλοί τρόποι εκμάθησης ορθογραφίας

Το κάθε παιδί μαθαίνει ορθογραφία με διαφορετικό τρόπο. Ένα πολύ συνηθισμένο φαινόμενο που παρατηρείται είναι η δυσορθογραφία των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες. Το δύσκολο είναι ότι ενώ ξέρουν τον κανόνα, τον ξεχνούν όταν γράφουν! Γράφω μερικές ιδέες για το πως μπορεί να διδαχθεί η ορθογραφία και η γραμματική.
  • Συστηματική και επαναμβανόμενη κατάρτιση των βασικών κανόνων. Αρχικά πρέπει να διδάξουμε καλά τους βασικότερους κανόνες και να βεβαιωθούμε ότι το παιδί τους έχει κατανοήσει αρκετά. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα πρέπει να κάνουμε επανάληψη των κανόνων.

  • Οπτική παράσταση των κανόνων. Σχετίζουμε έναν κανόνα ορθογραφίας με εικόνες και διαφορετικά χρώματα.

  • Μπορούμε στα σχολικά κείμενα να κάνουμε ομαδοποίηση των λέξεων. π.χ. Ζητάμε από το παιδί να βρουν όλα τα ρήματα σε -ιζω ή όλα τα θηλυκά ουσιαστικά και να τα γράψουν. Είναι μια καλή εξάσκηση στους κανόνες.

Το πιο σημαντικό είναι να μην αγχώνουμε τα παιδιά για τα ορθογραφικά λάθη, έτσι απογοητεύονται και πέφτει η αυτοεκτίμηση τους. Ας τα διορθώνουμε διακριτικά και με θετικό τρόπο.

Στα δευτερεύοντα μαθήματα να μην λαμβάνονται υπόψη τα ορθογραφικά λάθη και να μην επηρεάζουν το βαθμό.

Το να γράψει το παιδί π.χ. 10 φορές μια λέξη που έκανε λάθος...δεν βοηθά σε τίποτα!! Δεν μαθαίνει έτσι! Προτιμήστε τα οπτικά ερεθίσματα και τη συχνή επανάληψη.

http://paidagwgos.blogspot.gr

Οι 10 τακτικές που δεν βοηθούν το παιδί με Δυσλεξία




Όταν έχουμε ένα παιδί με Δυσλεξία/μαθησιακές δυσκολίες στην οικογένεια μας, στη σχολική μας τάξη, στο φιλικό μας περιβάλλον είναι απαραίτητο να ενημερωθούμε για να έχουμε τη σωστή αντιμετώπιση απέναντι του. Είναι σημαντικό να μην επαναλαμβάνουμε τακτικές και μεθόδους που δεν αποδίδουν και αντιθέτως συνεχίζουν το φαύλο κύκλο των δυσκολιών και της χαμηλής απόδοσης του παιδιού.

Θα αναφερθούν οι 10 βασικές τακτικές που δεν βοηθούν το παιδί με Δυσλεξία/μαθησιακές δυσκολίες να μάθει, να επεξεργαστεί, να αποδώσει.



  • Να το βάζουμε να επαναλαμβάνει τους κανόνες γραμματικής για να τους μάθει και να τους εφαρμόσει. Είναι πολύ πιθανό να γνωρίζει ήδη το κανόνα ορθογραφίας αλλά να μην τον εφαρμόζει ποτέ. Θα πρέπει να αναζητηθεί άλλος τρόπος αυτοματοποίησης της ορθογραφίας.

  • Να το βάζουμε να γράφει πολλές φορές τις λέξεις που κάνει λάθος στην ορθογραφία για να τις "μάθει". Το παιδί με Δυσλεξία δυσκολεύεται να εγκαταστήσει ένα ικανό οπτικό λεξικό και να ανακαλεί τις λέξεις όταν χρειάζεται. Για αυτό μοιάζει κάθε φορά σαν να τις βλέπει "για πρώτη φορά". Η εικονογραφική μέθοδος μπορεί να βοηθήσει σημαντικά.

  • Να του ζητάμε να διαβάσει και να μας πει το μάθημα απ' έξω. Το δυσλεκτικό παιδί μαθαίνει καλύτερα με ερωτήσεις, εικόνες, σχεδιαγράμματα και χάρτη.

  • Να του αλλάζουμε τις ρουτίνες του. Η θέση των πραγμάτων του και οι ώρες που διαβάζει και ξεκουράζεται είναι σημαντικό να παραμένουν σταθερά αφού είναι πιο εύκολο έτσι να οργανώσει τη σκέψη του.

  • Να μην έχει βασικά πράγματα στο δωμάτιο του που θα τον βοηθούν να διαβάσει και να συγκεντρώνεται.

  • Να του ζητάμε να διαβάσει πολλές ώρες χωρίς διακοπή ή διαλείμματα γιατί "δεν προλαβαίνει". Το παιδί με μαθησιακές δυσκολίες έχει άλλους ρυθμούς συγκέντρωσης που επηρεάζουν το βαθμό απόδοσης και παραγωγικότητας. Πρέπει να γίνει σεβαστό ότι τα πολλά μικρά διαλείμματα είναι απαραίτητα.

  • Να εφαρμόζονται οι κλασικοί διδακτικοί τρόποι. Χρειάζεται μια πολυαισθητηριακή και βιωματική προσέγγιση στην εκπαίδευση των παιδιών με Δυσλεξία/μαθησιακές δυσκολίες.

  • Να χρησιμοποιεί τα ίδια μονότονα μέσα γραφής. Η εναλλαγή χρωμάτων, μέσων (μολύβι, στυλό, μαρκαδοράκια χρωματιστά κα.) και εμπειριών γραφής (σε μαυροπίνακα, σε γυαλόχαρτο, σε άμμο  κα.) λειτουργούν πολύ πιο αποτελεσματικά για τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες που η διέγερση των αισθήσεων αποτελεί κύριο δρόμο μάθησης.

  • Να μην χρησιμοποιεί την τεχνολογία. Η τεχνολογία μπορεί να δώσει πολλές διεξόδους μάθησης συνδυάζοντας ήχο, κίνηση, εικόνα. Το παιδί πρέπει να ενθαρρυνθεί να χρησιμοποιεί τη τεχνολογία αφού μπορεί να καλύψει πολλά κενά που η κλασσική διδασκαλία αδυνατεί.

  • Όταν βρίσκεται σε διαδικασία παρέμβασης να αξιολογείται σε σχέση με τους άλλους και όχι με τον προηγούμενο εαυτό του. Στο παιδί με Δυσλεξία η πρόοδος του πρέπει να αναφέρεται σε σχέση με την προηγούμενη απόδοση του.

Όλα αυτά χρειάζεται να λαμβάνουν υπόψην όλα τα καθοριστικά πλαίσια της ζωής του παιδιού πχ. το σχολείο, η διδασκαλία ξένης γλώσσας, η προπόνηση ώστε να εφαρμόζουν κανόνες προσαρμογής της μαθησιακής διαδικασίας για να μπορεί να συμμετέχει σε ίσους όρους με τα άλλα παιδιά.



Άσπα Μητρακάκη

Ειδική Παιδαγωγός - Κοινωνική Ανθρωπολόγος ειδικευμένη στην αντιμετώπιση μαθησιακών δυσκολίων/δυσλεξίας 

Παρεμβάσεις για Διάσπαση προσοχής



ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΓΟΝΕΙΣ

· Η σταθερή- κοινή πορεία αντιμετώπισης και συμπεριφοράς και από τους δυο γονείς είναι καθοριστική.

· Θέστε σαφή όρια και κανόνες (το παιδί έχει ανάγκη να γνωρίζει μέχρι που μπορεί να φτάσει και ποια θα είναι τα αποτελέσματα της συμπεριφοράς του)

· Η συνέπεια και η σταθερότητα από μέρους σας στους κανόνες είναι σημαντική.

· Ο χώρος μελέτης πρέπει να είναι συγκεκριμένος, μεγάλος και αφαιρετικός.

· Στο γραφείο τοποθετείται μόνο ένα μάθημα τη φορά και μόνο τα απαραίτητα αντικείμενα.

· Η μελέτη στο σπίτι πρέπει να είναι οργανωμένη και γεμάτη διαλείμματα. 

· Ξεκινήστε με τα μαθήματα που απαιτούν απομνημόνευση.

· Επανατροφοδοτείτε το παιδί συχνά και άμεσα.

· Επαινείτε τη συγκεκριμένη λειτουργική συμπεριφορά άμεσα.

· Οι τιμωρίες πρέπει να διατυπώνονται σε ήρεμο τόνο, να είναι άμεσες και κατανοητές στο παιδί.

· Οι σωματικές τιμωρίες δεν έχουν καμία αποτελεσματικότητα.

· Εστιαστείτε στην επιθυμητή συμπεριφορά, όχι σε αυτή που θέλετε να σταματήσει. 

· Οι απαιτήσεις σας πρέπει να είναι προσαρμοσμένες στις δυνατότητες του παιδιού όχι στις δικές σας.

· Πρέπει να είστε ακριβείς σε αυτό που ζητάτε από το παιδί. Ποτέ δεν δίνουμε πολύπλοκές οδηγίες. Στα μικρότερα παιδιά μια εντολή τη φορά. 

· Προσέχω τη διατύπωση των οδηγιών- εντολών. Ποτέ με ερωτηματικό τρόπο και ποτέ με την τηλεόραση- υπολογιστή ανοιχτό.

· Διασπάστε το παιδί πριν από μια δύσκολη δραστηριότητα. Αν δεν το κάνετε εσείς, θα το κάνει μόνο του.

· Οι εξωσχολικές δραστηριότητες του πρέπει να είναι όσο τον δυνατόν πιο ομαδικές.

· Καλό είναι να εκτονώνεται το παιδί φυσικά (κολύμπι, στάδιο,..)

· Το ωράριο του ύπνου και της διατροφής πρέπει να είναι σταθερό. 

· Παζλ, σκάκι, και γενικότερα παιχνίδια και δραστηριότητες που ασκούν την συγκέντρωση της προσοχής ενδείκνυνται. 

· Αναθέστε του δουλειές στο σπίτι (καθάρισμα δωματίου, πλύσιμο πιάτων,..)

· Το δωμάτιο του παιδιού πρέπει να είναι οργανωμένο με συγκεκριμένες θέσεις για τα αντικείμενα.

· Η ύπαρξη πίνακα ανακοινώσεων μέσα στο δωμάτιο, όπου τοποθετούνται σημαντικά χαρτιά ή υπενθυμίσεις δραστηριοτήτων είναι βοηθητική για την οργάνωση του παιδιού.

· Ασκήσεις υπευθυνότητας και οργάνωσης πρέπει να αποτελούν μέρος της καθημερινότητας των παιδιών (λίστα με ψώνια στο σούπερ μάρκετ, επιλογή από το προηγούμενο βράδυ των ρούχων, προετοιμασία τσάντας βάση του προγράμματος του,.. )

· Ασκήσεις προσανατολισμού και κατευθύνσεων στο χώρο όπου δραστηριοποιείται το παιδί και γενίκευση των ασκήσεων σε άγνωστα περιβάλλοντα είναι απαραίτητες για τη βελτίωση της οπτιχωρικής του αντίληψης. 

· Η θεατρική – μουσική έκφραση και ο χορός ενδείκνυνται για τη βελτίωση της αυτοέκφρασης και του οπτικο-κινητικού συντονισμού.

· Η ύπαρξη κάρτας αυτοδιαχείρησης συμπεριφοράς ( σχολείο- σπίτι) είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική.

· Απαραίτητη είναι η συχνή επικοινωνία με τον εκπαιδευτικό ( συνέχεια προγράμματος στο σχολείο και αντίθετα)

· Αν τα μαθήματα και οι φωτοτυπίες είναι φορτωμένα, τα χωρίζω σε μικρότερες ενότητες.

· Τα μαθήματα τα μαθαίνουμε με σχεδιαγράμματα. Την έκθεση το ίδιο. Μεγάλα κεφάλαια τα διαβάζουμε τμηματικά υπογραμμίζοντας τα κύρια σημεία.

· Τεστάκια απομνημόνευσης και σειροθέτησης είναι ιδιαίτερα ευεργετικά.

· Ασκήσεις απομαγνητοφώνησης, καραόκε για τα Σαββατοκύριακα είναι πολύ καλές για την ενίσχυση της οπτικής και ακουστικής μνήμης και συγκέντρωσης. 

· Ενισχύστε τον επικοινωνιακό τομέα. Η ύπαρξη φίλων είναι σημαντική.

· Απενοχοποιείστε τον εαυτό σας, δεν ευθύνεστε για την ύπαρξη της ΔΕΠΥ! 

· Απενοχοποιείστε και το παιδί (ούτε εκείνο ευθύνεται για την δυσλειτουργική του συμπεριφορά)

· Κάθε παρέμβαση ξεκινάει από την αλλαγή των δικών σας αντιλήψεων, του παιδιού και των ανθρώπων που δραστηριοποιούνται με το παιδί για τη φύση της διαταραχής και τα εν γένει προβλήματα του.



ΠΗΓΗ: www.dyslexia-goneis.gr

Παιδί και computer

Η αλήθεια είναι ότι τα παιδιά σήμερα καταλαβαίνουν την τεχνολογία πιο γρήγορα από τους μεγάλους. Δεν είναι λίγες οι φορές που θαυμάζουμε ή απορούμε πως ένα παιδί ακόμα και 2 χρονών παίζει παιχνίδια με το το smartphone των γονιών του ή στον υπολογιστή. 

Πολλοί γονείς Πολλοί γονείς πιστεύουν ότι τα παιδιά πρέπει να έρθουν νωρίς σε επαφή με τους υπολογιστές γιατί έτσι κατανοούν καλύτερα την τεχνολογία. Συχνά όμως ο υπολογιστής είναι απλά ένας τρόπος απασχόλησης του παιδιού χωρίς να του προσφέρει κάτι ιδιαίτερο. 


Τα μικρά παιδιά χρειάζονται επαφή με πραγματικά φυσικά αντικείμενα και αλληλεπίδραση με άλλα παιδιά για να αναπτύξουν όλες τους τις αισθήσεις και να ανακαλύψουν το περιβάλλον

Αντί λοιπόν να γνωρίζουν τον κόσμο μέσα από μια οθόνη, καλύτερα να τον δουν από κοντά. π.χ. Τα παιδιά μαθαίνουν για τα ζώα από τον υπολογιστή, ενώ μια βόλτα στο ζωολογικό κήπο θα ήταν ασύγκριτα καλύτερη! Αυτό δεν σημαίνει ότι ένα παιδί δεν πρέπει να παίζει με τον υπολογιστή από μικρή ηλικία αλλά πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχει μέτρο και όρια, ειδικά στο χρόνο που αφιερώνει εκεί. Για να γίνει η εξοικείωση ενός παιδιού με την τεχνολογία αρκεί ένα μισάωρο περίπου την ημέρα. Φροντίστε τα παιχνίδια που παίζει να είναι εκπαιδευτικού χαρακτήρα και ανάλογα με την ηλικία του. 

Και μια τελευταία συμβουλή...μην ζητάτε από τα παιδιά να κλείσουν τον υπολογιστή ή να μην κάθονται τόσες ώρες εκεί, ενώ βλέπουν εσάς "κολλημένους" στο κομπιούτερ! Ναι, η τεχνολογία είναι φοβερά χρήσιμο εργαλείο στη σύγχρονη ζωή, αλλά όπως και η τηλεόραση έτσι και ο υπολογιστής θέλει χρονικό περιορισμό. 
http://paidagwgos.blogspot.gr

Μέθοδος για Γρήγορη και Αποδοτική Μελέτη

ΒΗΜΑ 1: ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΕ
Ξεφύλλισε το κεφάλαιο που έχεις να μελετήσεις και διάβασε τους τίτλους και υπότιτλους. Διάβασε την εισαγωγή και κάποια περίληψη που ίσως υπάρχει στο τέλος του κεφαλαίου που έχεις να μάθεις. Ξεφύλλισε το κεφάλαιο κοιτάζοντας τις εικόνες, τους πίνακες, τα σχήματα.


ΒΗΜΑ 2: ΔΙΕΡΩΤΗΣΟΥ
Δημιούργησε ερωτήσεις για τον τίτλο, τις επικεφαλίδες και τους υπότιτλους καθώς και για το πώς σχετίζονται μεταξύ τους. Χρησιμοποίησε λέξεις όπως: ποιος, τι, πότε, πού και γιατί, καθώς αναπτύσσεις τις ερωτήσεις σου. Η διαμόρφωση ‘καλών’ ερωτήσεων είναι πιθανώς το πιο σημαντικό μέρος της μελέτης ενός κειμένου. Αναλαμβάνοντας αυτόν τον ενεργητικό ρόλο κατά τη μελέτη, μπορείς να επικεντρώσεις πιο εύκολα την προσοχή σου και να κατανοήσεις πιο γρήγορα τα νοήματα.


ΒΗΜΑ 3: ΔΙΑΒΑΣΕ
Διάβασε με προσοχή το κείμενο προσπαθώντας πάντα να βρεις τις απαντήσεις στις παραπάνω ερωτήσεις. Πρόκειται και πάλι για μια ενεργητική διαδικασία αναζήτησης των απαντήσεων στις ερωτήσεις που μόλις έθεσες. Διαβάζω ένα κείμενο δεν σημαίνει μόνο κάνω ανάγνωση, αλλά σκέφτομαι συγχρόνως.
Μην διαβάζεις το κείμενο από την αρχή μέχρι το τέλος χωρίς να σταματάς ενδιάμεσα για να συνθέσεις τις πληροφορίες. Σιγουρέψου ότι έχεις κατανοήσει το νόημα μιας παραγράφου πριν μεταβείς στην επόμενη.
Μπορείς να κρατάς κάποιες σημειώσεις με δικά σου λόγια ή να σημειώνεις πάνω στο βιβλίο σου.


ΒΗΜΑ 4: ΑΝΑΚΑΛΕΣΕ
Χωρίς να κοιτάζεις το βιβλίο σου ή στις σημειώσεις σου προσπάθησε να φέρεις στο μυαλό σου και να απεικονίσεις τα βασικά σημεία του κειμένου. Προσπάθησε να επαναλάβεις δυνατά τις απαντήσεις των ερωτήσεων σου. Η δραστηριότητα αυτή κατά την οποία σκέφτεσαι, προφέρεις και ακούς τις δικές σου εκφράσεις σε βοηθάει να τις θυμάσαι. Χρησιμοποίησε δικά σου λόγια κατά τη διαδικασία αυτή της απομνημόνευσης. Μπορείς να κοιτάζεις το βιβλίο σου όταν αυτό είναι απαραίτητο.


ΒΗΜΑ 5: ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΕ
Κάνε μια σύντομη ανασκόπηση – επανάληψη του κειμένου και θυμήσου τα βασικά σημεία. Κοίταξε τις ερωτήσεις που έθεσες από την αρχή και τις απαντήσεις που έδωσες έτσι ώστε να διαπιστώσεις πόσο καλά θυμόσουν και μπόρεσες να ανακαλέσεις τις πληροφορίες.
Η μέθοδος αυτή σε βοηθάει να παραμείνεις συγκεντρωμένος κατά τη διάρκεια της μελέτης μέσα από τον ενεργητικό ρόλο που σου δίνει. 
http://paidagwgos.blogspot.gr

Η επίδραση των video games στα παιδιά

Τα μικρά παιδιά, ακόμη και όσα είναι στην ηλικία των 4 ετών, αναπαράγουν εικόνες από τα βίαια ηλεκτρονικά παιχνίδια και στην πραγματική ζωή τους, σύμφωνα με νέα έρευνα.

Σύμφωνα με την Telegraph, η αδυναμία των γονιών να θέσουν όρια στα παιδιά όσον αφορά το είδος των παιχνιδιών που επιλέγουν, έχει ως αποτέλεσμα τα παιδιά να ξεσπούν και να γίνονται βίαια στο χώρο του σχολείου και σε βάρος άλλων παιδιών.

Τα ευρήματα εγείρουν ερωτηματικά για την ασφάλεια των παιδιών, αφού δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις, όπου σημειώθηκαν "πολύ γραφικές σκηνές", που τα παιδιά είχαν δει προηγουμένως στα παιχνίδια.

 Μερικές φορές, σύμφωνα μάλιστα με μαρτυρίες δασκάλων, μικρά παιδιά βρέθηκαν πεσμένα στο προαύλιο, έχοντας πετάξει τους εαυτούς τους από το παράθυρο, αναπαράγοντας τις αντίστοιχες σκηνές.

Οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου στους γονείς, σημειώνοντας πως πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί όσον αφορά τις ταινίες και τα βιντεοπαιχνίδια, που επιτρέπουν να βλέπουν ή να παίζουν τα παιδιά τους.
Πηγή: www.nooz.gr

Παιδί και τιμωρία

Η λέξη «τιμωρία» συχνά είναι μια σκληρή λέξη για τους γονείς και για τα παιδιά. H τιμωρία συνδέεται με έννοιες όπως αμάρτημα, ποινή, πόνο. Είναι καλό να ξεκαθαρίσουμε ότι όταν χρησιμοποιούμε τη λέξη τιμωρία την ορίζουμε σαν μια πράξη που κάνουν οι γονείς, για να μάθουν στα παιδιά τους κάτι. Να μάθουν τα παιδιά τον τρόπο να ξεχωρίζουν το επιτρεπτό από το απαγορευμένο. Να μάθουν ότι οι πράξεις έχουν συνέπειες, και έτσι να τα βοηθήσουν να εξασκηθούν στην αντιμετώπιση της πραγματικότητας για την υπόλοιπη ζωή τους, που είναι γεμάτη από πράξεις και συνέπειες.

 

Πώς, πότε και ποια τιμωρία

Πώς, πότε και ποια τιμωρία θα πρέπει να χρησιμοποιεί ο γονιός ώστε να συμβάλει στην ουσιαστική ανθρώπινη και κοινωνική μόρφωση; Αν γνώμονας για την τιμωρία είναι να μάθουν τα παιδιά περί συνέπειας, η ίδια η έννοια γίνεται απλός και σίγουρος οδηγός. Βασική αρχή είναι ότι οι τιμωρίες θα πρέπει να είναι σχετικές με την αταξία, γιατί αλλιώς μπερδεύουν τα παιδιά. Πολλοί γονείς λένε «δεν ξέρω πώς να τον τιμωρήσω»... Όταν τους ρωτάς για ποια αταξία, απαντούν «για οποιαδήποτε αταξία»...Μα κάθε πράξη έχει διαφορετικές συνέπειες, επομένως δεν μπορούν να υπάρχουν και γενικές τιμωρίες. Με οδηγό την έννοια «πράξη-συνέπεια», μπορούν οι γονείς να βρουν μόνοι τους τη σωστή τιμωρία.

 

Κάθε πράξη έχει διαφορετικές συνέπειες

Ας πάρουμε ένα συγκεκριμένο παράδειγμα: Η Μαρία σπάει ένα βάζο με λουλούδια. Οι γονείς, της απαγορεύουν να δει τηλεόραση για μία εβδομάδα Η Μαρία, από αυτή την τιμωρία, το μόνο που ίσως έμαθε είναι να είναι πιο προσεκτική με τα βάζα της μαμάς. Σίγουρα επίσης έμαθε ότι κάθε φορά που οι γονείς της θυμώνουν, της στερούν κάτι που της αρέσει. Δεν έμαθε όμως πολλά για την έννοια πράξη-συνέπεια. Ας δούμε άλλες πιθανές τιμωρίες, που ίσως θα μάθαιναν περισσότερα πράγματα στο παιδί, ανάλογα πάντα με την ηλικία της και τις συνθήκες υπό τις οποίες έγινε το λάθος.
Ακόμα και αν η Μαρία είναι πολύ μικρή, πρέπει να βοηθήσει έστω συμβολικά στο συμμάζεμα, να σκουπίσει το πάτωμα, να σφουγγαριστούν τα νερά, να πεταχθούν τα λουλούδια. Πολλοί θα πιστεύουν ότι αυτό δεν είναι τιμωρία, είναι όμως μια διαδικασία να καταλάβουν τα παιδιά ότι οι πράξεις τους έχουν συνέπειες. Εάν η Μαρία είναι λίγο μεγαλύτερη (π.χ. 4 ετών), θα μπορούσε να «αντικαταστήσει» το βάζο, φτιάχνοντας ένα από πηλό ή από ένα πλαστικό ή γυάλινο μπουκάλι, στο νηπιαγωγείο ή και μαζί με την μαμά. Εάν είναι 12 χρονών και έχει χαρτζιλίκι, θα μπορούσε να αγοράσει ένα νέο βάζο και να αντικαταστήσει αυτό που έσπασε.

 

Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε η αταξία

Είναι σημαντικό να λαμβάνουμε υπόψη τις συνθήκες στις οποίες πραγματοποιείται μια αταξία:. Εάν ακολουθήσουμε το παραπάνω παράδειγμα, η Μαρία θύμωσε και έσπρωξε το βάζο ή το έσπασε κατά λάθος; Έσπασε το βάζο παίζοντας με την μπάλα μέσα στο σπίτι, ενώ της είχε ειπωθεί με σαφήνεια ότι μπορεί να παίζει μόνο στο κήπο; Στην πρώτη περίπτωση θα πρέπει να τιμωρηθεί και να συμμετέχει στην αντικατάσταση του αντικειμένου, γιατί έχει δικαίωμα να θυμώνει αλλά απαγορεύεται να καταστρέφει αντικείμενα, τόσο της μαμάς όσο και δικά της. Στην δεύτερη περίπτωση, θα πρέπει να κουβεντιάσουν ότι πρέπει να είμαστε προσεκτικοί όταν υπάρχουν κοντά μάς αντικείμενα που μπορούν να σπάσουν και να βοηθήσει στο μάζεμα. Στη τρίτη περίπτωση, θα μπορούσε να στερηθεί για λίγες μέρες την μπάλα, γιατί παρέβη έναν κανόνα του σπιτιού και υφίσταται τις συνέπειες.

 

Η έλλειψη τιμωρίας

Η έλλειψη της τιμωρίας μπορεί να δημιουργήσει στα παιδιά άγχος ιδιαίτερα από την ηλικία 4-5 ετών, όταν δηλαδή αρχίζουν να αποκτούν τη δική τους συνείδηση. Η συνείδηση είναι αυτή που υπαγορεύει το "καλό" και το "κακό", το "σωστό" και το "λάθος". Η συνείδηση του παιδιού, όταν αρχίζει να σχηματίζεται είναι σκληρή, αυστηρή, απόλυτη και εκδικητική. Αν, λοιπόν, δεν αναλάβει κάποιος το ρόλο να τιμωρήσει το παιδί λογικά και ανάλογα με την «αταξία», τη στιγμή που συμβαίνει, το παιδί μένει αβοήθητο να τα βγάλει πέρα μόνο του. Έτσι, «φαντάζεται» φοβερές τιμωρίες και κινδύνους, που υπαγορεύονται από την πρώιμη συνείδησή του. Θα μπορούσαμε, λοιπόν, να πούμε ότι η «τιμωρία» από εμάς είναι αναγκαία, έτσι ώστε να μην αφήνουμε το παιδί μας μόνο του αντιμέτωπο με όλες τις πρωτόγονες ορμές του και φόβους τιμωριών που πηγάζουν από μέσα του και δεν ελέγχονται εύκολα. Θα έχετε, ίσως, παρατηρήσει ότι τα παιδιά, μετά από μία κατάλληλη και σωστή τιμωρία, είναι πιο ήρεμα. Από την άλλη, όταν κάνουν κάποια αταξία για την οποία δεν τιμωρούνται, ακολουθεί μία σειρά από αταξίες.

 

Η συνείδηση του παιδιού

Καθώς το παιδί μεγαλώνει, ωριμάζει και η συνείδηση του, γίνεται πιο εύκαμπτη και ρεαλιστική και παύει να το φοβερίζει με τεράστιες τιμωρίες. Η συνείδηση σταθεροποιείται περίπου στην εφηβεία. Τότε έχει έρθει η στιγμή να πάψουμε εμείς να «τιμωρούμε» το παιδί, καθώς του φτάνει η σκέψη και η συνείδηση του για να κρίνει μόνο του τι πρέπει ή τι δεν πρέπει να κάνει.

 

Η τιμωρία στην εφηβική ηλικία

Όμως, κάποιες φορές ακόμα και ο έφηβος θα τιμωρηθεί. Οποιαδήποτε παρέμβαση σε ένα έφηβο, για να είναι επιτυχής, είναι απαραίτητο να πλαισιώνεται από ουσιαστική κατανόηση των αναγκών του και των δικαιωμάτων του και παράλληλα να ενισχύει την ανάληψη ευθυνών απέναντι στον εαυτό του και τους άλλους. Στην εφηβεία, η έννοια της «αταξίας» αποκτά άλλο νόημα. Οι έφηβοι από τη φύση τους μπορεί να είναι «ανυπάκουοι» και «αντιδραστικοί». Κάθε γονιός χρειάζεται να έχει υπόψη του πως όλα αυτά αποτελούν κινήσεις εξέλιξης, αυτονόμησης και ανεξαρτητοποίησης, που για να πετύχουν όμως αυτόν τον σκοπό, χρειάζεται να πραγματοποιούνται μέσα σε ένα πλαίσιο ασφάλειας.

 

Η ανάγκη και η χρησιμότητα της τιμωρίας

Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ως γονείς πόσο χρήσιμο και αναγκαίο για την ανάπτυξη ενός παιδιού είναι η «τιμωρία», πάντοτε σε αναλογία με την ηλικία του παιδιού, την πράξη και το πώς αυτή έγινε. Μόνο έτσι θα μειωθούν οι ενοχές και οι τύψεις που ένας γονιός φέρει όταν «τιμωρεί» το παιδί του και μόνο τότε μπορεί να του μιλήσει για αυτό, να του εξηγήσει με σαφήνεια και να του πει τι ακριβώς τον δυσαρέστησε στη συμπεριφορά του, διασφαλίζοντας ότι το παιδί έχει καταλάβει ακριβώς γιατί τιμωρείται.

(Υλικό από το βιβλίο «Πώς να μιλήσετε σε ένα παιδί για...», εκδόσεις Κοάν).

Τηλεφωνική Συμβουλευτική Υπηρεσία της Εταιρείας Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου (Ε.Ψ.Υ.Π.Ε):
«Η Συμβουλευτική Τηλεφωνική Γραμμή-Σύνδεσμος, 801 801 1177 για την Ψυχική Υγεία Παιδιών και Εφήβων» απευθύνεται σε ενήλικες που επιθυμούν να μιλήσουν για θέματα που αφορούν στην ψυχοκοινωνική υγεία παιδιών και εφήβων. Οι κλήσεις είναι ανώνυμες και εμπιστευτικές και το κόστος τους είναι μια αστική μονάδα. Η «Γραμμή-Σύνδεσμος» λειτουργεί από Δευτέρα έως Παρασκευή 9:30-20:30 και Σάββατο 9:30-14:00.
Η «Γραμμή στήριξης για παιδιά και εφήβους 116-111» απευθύνεται αποκλειστικά σε παιδιά και εφήβους. Οι κλήσεις είναι ανώνυμες και εμπιστευτικές. Πραγματοποιούνται από σταθερά και κινητά τηλέφωνα και είναι δωρεάν. Η Γραμμή στήριξης λειτουργεί από Δευτέρα έως και Παρασκευή, 14:00-20.30.
Στις κλήσεις απαντούν απευθείας επαγγελματίες ψυχικής υγείας.

Δυσορθογραφία

Η δυσορθογραφία είναι μια μαθησιακή δυσκολία, συνήθως είναι συνδεδεμένη με τη δυσλεξία. Είναι το φαινόμενο των πολλών ορθογραφικών λαθών κατά τη γραφή. Χωρίζεται σε θεματική και καταληκτική δυσορθογραφία.
Τι μπορείς να κάνεις για να βοηθήσεις το παιδί ;

Ιδέες για τη θεματική δυσορθογραφία
  • Χρήση εικόνων για κάθε λέξη.
π.χ. Για τη λέξη "ανοιξη" θα γράψω το οι με χρώμα έντονο και στο όμικρον θα σχεδιάσω ένα λουλούδι. Κατά τη γνώμη μου δεν χρειάζεται να δώσετε ένα σωρό λεφτά για τα σχετικά βιβλία, μπορείτε να σχεδιάσετε τις βασικές λέξεις, αρκεί να έχετε φαντασία! Υπάρχει όμως και έτοιμο υλικό στα βιβλιοπωλεία.
Για τη λέξη μήλο, γύρω από το γράμμα η θα ζωγραφίσω ένα μήλο.

  • Μπορείτε επίσης να κάνετε κολλάζ με διάφορες εικόνες από περιοδικά ή από internet, να φτιάχνετε με πλαστελίνη μια σχετική εικόνα.
  • Μπορείτε να φτιάξετε και ένα δικό σας λεξικό- ευρετήριο με κάθε νέα λέξη που έχει λίγο δύσκολη ορθογραφία. Πάρτε ένα τετράδιο με ευρετήριο και κάθε μέρα από το σχολικό βιβλίο, βρείτε ποιές λέξεις είναι ιδιαίτερες και να της γράφει το παιδί εκει. Έτσι θα φτιάξετε ένα δικό σας ορθογραφικό λεξικό. Μπορείτε να φτιάχνετε και ένα μικρό σχέδιο όποτε θέλετε, για να γίνει η διαδικασία πιο ευχάριστη.
Ιδέες για καταληκτική δυσορθογραφία
  • π.χ. -αίνω
Ακολουθήστε τα βήματα
1.Κάνω μια λίστα με ρήματα και γράφω την κατάληξη τους με διαφορετικό χρώμα.
2.Ζητάω από το παιδί να συμπληρώσει την κατάληξη π.χ. κατεβ___ , ανεβ___ κ.λ.π.
3.Μετά δίνονται στο παιδί ζευγάρια λέξεων, στα οποία η μία να είναι σωστή και η άλλη λέξη λάθος, και πρέπει το παιδί να κυκλώσει το σωστό. π.χ. ανεβαίνω - ανεβένω.
4. Στη συνέχεια του δίνονται ρήματα με αυτή την κατάληξη για να φτιάξει προτάσεις.

Τα ίδια βήματα μπορείτε να κάνετε για όλους τους ορθογραφικούς γραμματικούς κανόνες.
  • Το σίγουρο είναι ότι απαιτείται συχνή επανάληψη των κανόνων!
http://paidagwgos.blogspot.gr

Άσκηση ορθογραφίας: Το δέντρο των λέξεων

Μια πολύ απλή άσκηση που βοηθά στην εκμάθηση ορθογραφίας λέξεων με την ίδια ρίζα!
Οδηγίες
1. Ζητήστε από τα παιδιά να σχεδιάσουν ένα μεγάλο δέντρο με ρίζες και φύλλα. 
2. Συζητάτε με τα παιδιά τη στενή σχέση των φύλλων με τις ρίζες και τους λέτε ότι μια παρόμοια σχέση έχουν και οι λέξεις μεταξύ τους. Οι λέξεις που παράγονται από μια λέξη έχουν την ίδια ορθογραφία. π.χ. παιδί, παιδικός, παιδίατρος κ.λ.π.

3. Δίνετε στα παιδιά μια λέξη να γράψουν στις ρίζες του δέντρου.
4. Τους ζητάτε να βρουν παράγωγες λέξεις και να τις γράψουν στα φύλλα.
Έτσι θα έχετε φτιάξει μια μεγάλη οικογένεια λέξεων και τα παιδιά μαθαίνουν την ορθογραφία εύκολα και ευχάριστα!


http://paidagwgos.blogspot.gr

Απλοί τρόποι εξάσκησης της ορθογραφικής ικανότητας για τους μαθητές του Δημοτικού Σχολείου

Μελέτες και έρευνες έχουν δείξει ότι ο κάθε μαθητής, όπως και ο καθένας από εμάς, μαθαίνει ορθογραφία με διαφορετικό τρόπο. Σύγχυση προκαλεί η άποψη, ότι η ορθογραφική ικανότητα αποτελεί δεξιότητα ή έμφυτη ικανότητα. Από αυτήν την παρανόηση ξεκινά η σχετικοποίηση του ρόλου του δασκάλου, αλλά και της δικής μας βοήθειας στον τομέα αυτό.  Υπάρχουν ασφαλώς μαθητές, που με μικρή σχετικά προσπάθεια γίνονται ορθογράφοι. Αποτυπώνουν στη μνήμη τους ορθογραφημένα τις λέξεις ή μαθαίνουν με ευκολία και εφαρμόζουν τους ορθογραφικούς κανόνες. Είναι αποδεδειγμένο, ωστόσο, το γεγονός ότι όλοι μπορούν να πετύχουν ικανοποιητικά αποτελέσματα, έστω κι αν χρειαστεί να καταβάλουν μακροχρόνιες και επίπονες προσπάθειες.

Προκύπτει λοιπόν για τους γονείς το ερώτημα:
«Πώς θα καλλιεργήσουμε την ορθογραφική ικανότητα των παιδιών μας;»

Οι προτάσεις που θα εκθέσουμε παρακάτω, θα βοηθήσουν σ’ αυτήν την κατεύθυνση.

1. Συστηματική μελέτη των βασικών κανόνων ορθογραφίας.
Αρχικά θα πρέπει ο μαθητής να έχει επαρκή κατάρτιση και τις αναγκαίες γνώσεις πάνω στους βασικούς κανόνες της γραμματικής και στην ετυμολογία των λέξεων. Ως γονείς, έχουμε τη δυνατότητα να βοηθήσουμε τα παιδιά μας στον τομέα αυτό, αξιοποιώντας στο έπακρο το σχολικό βιβλίο της γραμματικής. (Χρίστου Τσολάκη, νεοελληνική γραμματική).


2. Εξάσκηση της παρατηρητικότητας.
Η λέξη, ως οπτική παράσταση, αποτυπώνεται στο οπτικό κέντρο. Τα στοιχεία που απαιτούνται γι’ αυτό -και διαδραματίζουν ιδιαίτερο ρόλο στην εκμάθηση της ορθογραφίας- είναι η παρατηρητικότητα και η προσοχή. Πρόκειται για δύο λειτουργίες, οι οποίες βελτιώνονται με την κατάλληλη εξάσκηση. Ειδικότερα για τη βελτίωση της παρατηρητικότητας, υπάρχουν ασκήσεις, αλλά και ο καθένας από μας μπορεί να δημιουργήσει.
Θα πρέπει να έχουμε πάντα υπόψη μας τη θεωρία της πρότυπης εικόνας της λέξης.


3.Συστηματικός έλεγχος της ορθογραφικής ικανότητας.
Η διόρθωση των σφαλμάτων πραγματοποιείται για να έχουμε την προσδοκώμενη βελτίωση και πρέπει να γίνεται άμεσα, για να είναι αποτελεσματικότερη. Μετά την επισήμανση των λαθών, το παιδί θα ξαναγράψει σωστά τις λέξεις. Η επανάληψη δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως τιμωρία. Ο μόνος λόγος της εργασίας αυτής είναι η αποφυγή των συγκεκριμένων λαθών στο μέλλον. Η προσεκτική αντιγραφή της λέξης, βοηθά πολύ στην απομνημόνευσή της.

4.Ενδεικτικοί τρόποι άσκησης και ελέγχου της ορθογραφικής ικανότητας
- Παρακολουθούμε καθημερινά, ή τουλάχιστον σε τακτά διαστήματα, την πρόοδο που παρουσιάζει το παιδί στις εργασίες του σχολείου (τετράδιο ορθογραφίας, εβδομαδιαία και επαναληπτικά τεστ), ώστε να έχουμε πλήρη εικόνα του επιπέδου της ορθογραφικής του ικανότητας.
-Χρησιμοποιούμε ένα τετράδιο λέξεων, όπου το παιδί γράφει τις λέξεις που κάνει λάθος, καθώς και λέξεις δύσκολες, συχνόχρηστες ή ακόμα και οικογένειες λέξεων από το λεξικό.
- Ωθούμε το παιδί στην εξοικείωση με το σωστό εξωσχολικό βιβλίο. Αξιοποιούμε την εντρύφηση αυτή, παραπέμποντας στο λεξικό για τις άγνωστες λέξεις.
- Ζητούμε από το παιδί να ομαδοποιεί τις λέξεις που εντάσσονται στο ίδιο γραμματικό φαινόμενο. (Π.χ. ρήματα σε –ίζω, -ώνω, αρσενικά σε –ης, θηλυκά σε –η, κ.λ.π). Με τον τρόπο αυτό, κατανοεί και εμπεδώνει βασικούς γραμματικούς κανόνες. Τέτοιου είδους εργασίες μπορούν άνετα να γίνονται στο σπίτι με τη δική μας καθοδήγηση και –αν κρίνεται απαραίτητο- με τη χρήση κάποιων βοηθημάτων.



Κλείνοντας, θέλουμε να τονίσουμε ότι η βελτίωση της ορθογραφικής ικανότητας στο δημοτικό σχολείο αποτελεί ύψιστης σημασίας κατάκτηση. Τα πιο ουσιαστικά βήματα στο ζήτημα αυτό γίνονται σ’ αυτές ακριβώς τις ηλικίες. Εάν πείσουμε το μαθητή για τη σπουδαιότητα της προσπάθειας αυτής, εκείνος θα ανταποκριθεί στις προσδοκίες μας. Η μεθοδικότητα, η επιμονή και η συνεχής άσκηση είναι ο μόνος δρόμος που οδηγεί στην εκμάθηση της ορθογραφίας, επιβεβαιώνοντας το ρητό «επανάληψη μήτηρ μαθήσεως».

Πηγή :www.http://dipe.ima.sch.gr/grss1/sigrafiko/orthografia.htm  του Κουτσουπιά Δ. Φώτη (Σχολικός Σύμβουλος 1ης Περ. Ν. Ημαθίας)
http://paidagwgos.blogspot.gr

Στον Δάσκαλο



Του Κωστή Παλαμά
Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!
Κι ότι σ' απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,
Μην τ' αρνηθείς!
Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!
Χτισ' το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!
Κι αν λίγη δύναμη μεσ' το κορμί σου μένει,
Μην κουρασθείς.
Είν' η ψυχή σου ατσαλωμένη.
Θεμέλια βάλε τώρα πιο βαθειά,
Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.
Σκάψε βαθειά.
Τι κι' αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει;
Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί
Τα βάρη που κρατάς σαν 'Ατλαντας στην πλάτη,
Υπομονή!
Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι!
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
back to top