ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΔΑΥΛΕΙΑ ΜΑΣ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥΣ!! 2

 Αρχιτεκτονικά Κοσμήματα

 Πέτρινα Σπίτια

Πετρόκτιστο σπίτι

 Η Τοπική λαϊκή αρχιτεκτονική, η οποία σήμερα ολοένα και χάνεται, δημιουργεί μια σύνθετη εικόνα Πηλιορείτικου χωριού, με νεοκλασσικά στοιχεία. Δεμένη άρρηκτα με τις κλιματολογικές, γεωμορφολογικές, κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες της ευρύτερης περιοχής, η τοπική αρχιτεκτονική χαρακτηρίζεται από το απλό, λιτό, αυστηρό και γεωμετρικό της ύφος. Περίτεχνες σιδεριές στους εξώστες και στους φεγγίτες των ανοιγμάτων, συνήθως στους ισόγειους χώρους που χρησιμοποιούνται για επαγγελματική χρήση μόνο, αποτελούν τυπικά μορφολογικά στοιχεία των παλιών της σπιτιών. Βέβαια όλα αυτά τα στοιχεία φιλτράρονται μέσα από την ιδιοσυγκρασία, την προτίμηση και τις ανάγκες των κατοίκων. Τα σπίτια είναι ως επί το πλείστον μικρά, χτισμένα το ένα κοντά στο άλλο, διώροφα και πέτρινα. Ο βασικός τύπος σπιτιού της κατηγορίας αυτής είναι και πάλι διώροφος με αντίστοιχη λειτουργία του κατωγιού για βοηθητικές χρήσεις και του ορόφου για τη ζωή της οικογένειας. Τα παράθυρα ήταν συνήθως χαμηλά και φαρδιά επιτρέποντας να παρακολουθούν την κίνηση στο δρόμο και εξυπηρετούσαν ανάγκες φωτισμού. Η κάτοψη του ορόφου - ανωγιού - αποτελείται και εδώ από ένα καθαρό ορθογώνιο σχήμα που είτε παραμένει ενιαίο εσωτερικά ή συνηθέστερα διαιρείται σε δύο χώρους, που προορίζονται αντίστοιχα για τη διημέρευση και τον ύπνο. Ο χώρος του ύπνου μετατρέπεται τώρα και σε καλό δωμάτιο, με πλουσιότερη διακόσμηση και χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια της μέρας και για την υποδοχή των ξένων. Αρκετά συχνά βέβαια το ανώι διαιρείται σε τρείς χώρους. Φυσικά τούτο υπαγορεύεται κυρίως από τη σχέση του κτίσματος με το δρόμο, όπως διαμορφώνεται στις κεντρικές περιοχές των οικισμών λόγω της πυκνής δόμησης. Στη σύγχρονη Δαύλεια, οι στενοί δρόμοι, είναι οι περισσότεροι χαραγμένοι στην τύχη. Μικρές πλατείες σχηματίζονται σε διάφορα εσωτερικά σημεία του χωριού, είτε τυχαία, είτε για να τονιστεί κάτι (π.χ. εκκλησίες, βρύσες κ.λ.π.). Αν και η ασύστολη μεταπολεμική "ανοικοδόμηση" και η πολιτική της λειτούργησαν καταστρεπτικά πάνω σ' ένα πολύ μεγάλο μέρος των παραδοσιακών κτισμάτων, τα τελευταία χρόνια διαφαίνεται μια τάση των κατοίκων και μια ευαισθητοποίηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης προς την κατεύθυνση της διατήρησης, συντήρησης και διάσωσης του "παλαιού".

  

 Παραδοσιακές Βρύσες

 Οι βρύσες ήταν κατά το παρελθόν το κέντρο των κοινοτήτων, γύρω από τις οποίες οργάνωναν τη ζωή τους οι κάτοικοι. Με τις κανάτες και τα βαρέλια τους μετέφεραν το πολύτιμο νερό στα σπίτια τους. Οι βρύσες έχασαν την αίγλη τους με την εμφάνιση της οικιακής υδροδότησης.

 Λαϊκή Τέχνη

Ο χωριάτικος αργαλειός

 Μικροαντικείμενα καθημερινής χρήσης όπως: δοχείο συλλογής γάλακτος, χοντρό κόσκινο, γουδί, σφραγίδα πρόσφορου, μύλοι, νταβάς, ντορβάς, χαλκός, ταψί, κατσαρόλες μαρτυρούν την λαική επινοητικότητα και τέχνη. Χαρακτηριστικά της λαϊκής τέχνης της Δαύλειας αποτελούν οι φημισμένες στην περιοχή κουβέρτες. Οι κουβέρτες αυτές κάποτε ήταν απαραίτητο συμπλήρωμα για τα προικιά κάθε κοπέλας. Ανάλογα με τα σχέδιά τους και τον τρόπο κατασκευής τους, ονομάζονταν φλοκάτες, μπαστές, βελέντζες. Ο αργαλειός είναι ένα εργαλείο υφαντικής, γνωστό από πολύ παλιά. Στο χωριό μας, χρησιμοποιούταν ο παλιός χωριάτικος αργαλειός. Στον αργαλειό γίνονταν χαλιά, καρπίτια αλλά και οι κουρελούδες. Τα παλιά ρούχα δηλαδή τα έκοβαν σε στενές λωρίδες, τα έκαναν κουβάρια και τα ύφαιναν. Ανάλογα με τα χρώματα των ρούχων έφτιαχναν διάφορα σχέδια στις κουρελούδες. Όλα τα φορέματα υφαίνονταν με τοπικά υλικά όπως βαμβάκι και μαλλί.