ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013

Αυτοπεποίθηση και μάθηση

«Αν το παιδί δεν μπορεί να μάθει με τον τρόπο που το διδάσκουμε, τότε πρέπει να το διδάξουμε με τον τρόπο που μπορεί να μάθει»
Maria Montessori 

Η αυτοπεποίθηση...
Μια λεξούλα η οποία παίζει τόσο μεγάλο ρόλο στη ζωή ενός παιδιού. Μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω. Η απουσία ή η παρουσία της είναι ικανή να λειτουργήσει καθοριστικά για το πως θα μεγαλώσει ένα παιδί. Ιδιαίτερα στα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες αλλά και σε αυτά που δεν έχουν.
Η αυτοπεποίθηση είναι απαραίτητη προϋπόθεση προκειμένου ένα παιδί να βελτιώσει την απόδοσή του στο σχολείο. Ο αποτελεσματικότερος τρόπος κατά την άποψή μου είναι  ο συνδυασμός δύο πραγμάτων: η αύξηση της αυτοπεποίθησης και ο ιδανικός τρόπος διδασκαλίας. Δηλαδή, η εύρεση τρόπων κατανοητών για ένα συγκεκριμένο παιδί και η παράλληλη ανάπτυξη της εικόνας για τον εαυτό του.
 
Τα παιδιά καθημερινά βιώνουν αρνητικά συναισθήματα επειδή δε μπορούν να τα καταφέρουν, επειδή οι συνομήλικοι τους αποδίδουν καλύτερα, επειδή οι εκπαιδευτικοί έχουν περισσότερες απαιτήσεις και οι γονείς το ίδιο. Αυτά τα συναισθήματα λοιπόν κάνουν το παιδί να μη θέλει να πάει σχολείο, να νιώθει ότι ποτέ δε θα τα καταφέρει οπότε να μην έχει νόημα γι' αυτό να διαβάσει και όλα αυτά με τη σειρά τους φέρνουν μια ένταση στο σπίτι, τσακωμούς και λοιπά.
 
Προσπαθείτε λοιπόν να τονώνετε την αυτοπεποίθηση του παιδιού και να βρίσκετε τρόπους που το κινητοποιούν να μάθει αλλά κυρίως τρόπους με τους οποίους να καταλαβαίνει αυτό που του διδάσκετε.
 
Επιπλέον είναι σημαντικό να πιστεύουμε στα παιδιά, χωρίς αυτό να τους δημιουργεί την αίσθηση ότι αν αποτύχουν θα χάσουν την εκτίμηση των γονέων.  
 
Πιστεύω στο παιδί μου, αλλά στην αποτυχία του θα είμαι δίπλα του χωρίς να το "κατσαδιάσω" βοηθά στο χτίσιμο της σχέσης γονέα - παιδιού αλλά και στην αύξηση της αυτοπεποίθησης.
 
 


Φάνια Βιλλιώτη - Ψυχολόγος
Συμβουλευτική γονέων - Μαθησιακές Δυσκολίες
web: www.taksidipsyxis.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Στον Δάσκαλο



Του Κωστή Παλαμά
Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!
Κι ότι σ' απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,
Μην τ' αρνηθείς!
Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!
Χτισ' το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!
Κι αν λίγη δύναμη μεσ' το κορμί σου μένει,
Μην κουρασθείς.
Είν' η ψυχή σου ατσαλωμένη.
Θεμέλια βάλε τώρα πιο βαθειά,
Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.
Σκάψε βαθειά.
Τι κι' αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει;
Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί
Τα βάρη που κρατάς σαν 'Ατλαντας στην πλάτη,
Υπομονή!
Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι!
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
back to top