ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2013

΄΄Μια συνηθισμένη μου μέρα΄΄



  Τέλειωσαν οι διακοπές των Χριστουγέννων και πάλι πρωινό ξύπνημα ( που οι καιροί που σηκωνόμασταν αργά ! )

  Ξύπνησα νωρίς , έφαγα πρωινό , έπλυνα τα δόντια μου με στοματικό διάλυμα.Έτοιμη για το σχολείο πήρα την τσάντα μου κι έφυγα.

  Στο δρόμο που περπατούσα είδα την εκκλησία της γειτονιάς μου και σκέφτηκα ν' ανάψω ένα κερί για να πάει καλά η μέρα μου. Μόλις βγήκα από την εκκλησία ένα ξερό σύκο μου έπεσε στο κεφάλι από τη συκιά ενός σπιτιού.

Την πρώτη ώρα που είχαμε Γεωγραφία η κυρία είπε:

-Ιωάννα, σήκω στον πίνακα.

-Οχ!

-Ποιο είναι το πιο ψηλό βουνό της Ελλάδας;

-Ο Όλυμπος.

-Μπράβο.

Ντριιιιιν... Διάλειμμα! Τη γλίτωσα!

Την τελευταία ώρα είχαμε Γυμναστική.Ο κύριος μας μίλησε για την ελληνορωμαϊκή πάλη.Μας είπαμε ότι ο καλός αθλητής πρέπει να έχει μεγάλη πείρα και να μπορεί να αποφεύγει εύκολα τα χτυπήματα του αντιπάλου του.Μετά παίξαμε και χτύπησε το κουδούνι για να σχολάσουμε.

Πήγα σπίτι μου,έφαγα και άρχισα πάλι να διαβάζω.
Αυτή είναι μια συνηθισμένη μου μέρα.Ελπίζω να μη μου φανεί αιώνας μέχρι το καλοκαίρι! 




                                                                                                                                                     Ιωάννα Ρ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Στον Δάσκαλο



Του Κωστή Παλαμά
Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!
Κι ότι σ' απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,
Μην τ' αρνηθείς!
Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!
Χτισ' το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!
Κι αν λίγη δύναμη μεσ' το κορμί σου μένει,
Μην κουρασθείς.
Είν' η ψυχή σου ατσαλωμένη.
Θεμέλια βάλε τώρα πιο βαθειά,
Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.
Σκάψε βαθειά.
Τι κι' αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει;
Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί
Τα βάρη που κρατάς σαν 'Ατλαντας στην πλάτη,
Υπομονή!
Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι!
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
back to top