Είναι ο τελευταίος επιζών του «Παπανικολή», του θρυλικού υποβρυχίου του Β' παγκοσμίου πολέμου, που είχε γίνει ο φόβος και ο τρόμος για τα πλοία του άξονα στην Αδριατική. Ο Νικόλαος Τασιάκος θυμάται ξανά τις ιστορικές στιγμές που έζησε ως μέλος του πληρώματος του «Παπανικολής» και εξιστορεί σε μια συνέντευξη - ποταμό στη Σοφία Παπαδοπούλου τις «χρυσές σελίδες» της εποποιίας του 1940 - 41 στη θάλασσα και τις σκληρές μάχες που δόθηκαν για την υπεράσπιση της πατρίδας.
Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012
O τελευταίος επιζών του Παπανικολή θυμάται...
Είναι ο τελευταίος επιζών του «Παπανικολή», του θρυλικού υποβρυχίου του Β' παγκοσμίου πολέμου, που είχε γίνει ο φόβος και ο τρόμος για τα πλοία του άξονα στην Αδριατική. Ο Νικόλαος Τασιάκος θυμάται ξανά τις ιστορικές στιγμές που έζησε ως μέλος του πληρώματος του «Παπανικολής» και εξιστορεί σε μια συνέντευξη - ποταμό στη Σοφία Παπαδοπούλου τις «χρυσές σελίδες» της εποποιίας του 1940 - 41 στη θάλασσα και τις σκληρές μάχες που δόθηκαν για την υπεράσπιση της πατρίδας.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Στον Δάσκαλο
Του Κωστή Παλαμά
Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!
Κι ότι σ' απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,Μην τ' αρνηθείς!
Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!
Χτισ' το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!
Κι αν λίγη δύναμη μεσ' το κορμί σου μένει,
Μην κουρασθείς.
Είν' η ψυχή σου ατσαλωμένη.
Κι αν λίγη δύναμη μεσ' το κορμί σου μένει,
Μην κουρασθείς.
Είν' η ψυχή σου ατσαλωμένη.
Θεμέλια βάλε τώρα πιο βαθειά,
Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.
Σκάψε βαθειά.
Τι κι' αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει;
Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.
Σκάψε βαθειά.
Τι κι' αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει;
Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί
Τα βάρη που κρατάς σαν 'Ατλαντας στην πλάτη,
Υπομονή!
Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι!
Τα βάρη που κρατάς σαν 'Ατλαντας στην πλάτη,
Υπομονή!
Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου